CCLXXIX.

1391, August 12. Rom.

Papst Bonifaz IX. bestätigt die Inkorporation der Kirche von Baitzen.

Bonifacius episcopus servus servorum dei dilectis filiis . . abbati et conventui monasterii de Camencz Cisterciensis ordinis Wratislaviensis diocesis salutem et apostolicam benedictionem. Sacre iure religionis, sub qua, devotum et sedulum exhibetis altissimo famulatum, promeretur honestas, ut vestris ac monasterii vestri necessitatibus, quantum cum deo possumus, salubriter consulamus. Exhibita siquidem nobis nuper pro parte vestra petitio continebat, quod olim bone memorie Preczlaus episcopus Wratislaviensis provide attendens, quod in monasterio vestro copiosus numerus monachorum in divinis officiis inibi domino famulantium existebat, et tam propter hospitalitatem quasi continuam prelatorum ac principum et baronum aliorumque nobilium ad monasterium ipsum confluentium quam de neccessitate servari oportebat et largas elemosinas, que de antiqua consuetudine singulis septimanis pauperibus ad monasterium ipsum confluentibus fiebant, prout fiunt, quam etiam propter destructiones et occupationes iurium et bunorum immobilium ipsius monasterii predictum monasterium erat in suis facultatibus adeo diminutum, quod vos et alie persone in ipso monasterio pro tempore degentes de ipsius monasterii fructibus et proventibus non poteratis congrue sustentari et incumbentia vobis onera supportare, parochialem ecclesiam de Biczano Wratislaviensis diocesis, que de iure patronatus dicti vestri monasterii existebat, de consensu dilectorum filiorum capituli Wratislaviensis prehabito super hoc diligenti tractatu eidem monasterio vestro auctoritate ordinaria incorporavit, annexuit et univit, ita, quod cedente vel decedente rectore dicte ecclesie, qui tunc erat, ecclesiam ipsam per virum ex monachis dicti monasterii per vos diocesano loci presentandum et per diocesanum in rectorem ipsius ecclesie instituendum regi et gubernari deberet, prout in litteris autenticis inde confectis episcopi et capituli predictorum sigillis munitis dicitur plenius contineri. Cum autem, sicut eadem petitio subiungebat, vos ea certis causis dubitetis incorporationem, unionem et annexionem huiusmodi iuribus non subsistere, pro parte carissimi in Christo filii nostri Wenceslai Romanorum et Boemie regis illustris ac vestra nobis fuit humiliter supplicatum, ut eandem ecclesiam, cuius triginta prefato vestro monasterio, cuius quadringentarum marcharum argenti puri fructus, redditus et proventus secundum communem extimationem valorem annuum, ut asseritis, non excedunt, de novo unire, annectere et incorporare de benignitate apostolica dignaremur. Nos igitur huiusmodi ipsius regis ac vestris in hac parte supplicationibus inclinati, predictam ecclesiam cum omnibus iuribus et pertinentiis suis eidem vestro monasterio tenore presentium auctoritate apostolica perpetuo incorporamus, annectimus et unimus, ita, quod cedente vel decedente rectore dicte ecclesie, qui nunc est, aut ipsam alias quomodolibet dimittente liceat vobis ecclesie iuriumque et pertinentiarum huiusmodi corporalem possessionem libere apprehendere et licite perpetuo retinere diocesani loci et cuiuslibet alterius licentia super hoc minime requisita, reservata tamen de huiusmodi ipsius ecclesie fructibus, redditibus et proventibus congrua portione ad eiusdem diocesani arbitrium moderanda pro perpetuo vicario inibi instituendo, de qua idem vicarius valeat congrue sustentari episcopalia iura solvere et alia sibi incumbentia onera supportare, non obstantibus, si aliqui super provisionibus sibi faciendis de huiusmodi vel aliis beneficiis ecclesiasticis in illis partibus speciales vel generales apostolice sedis vel legatorum eius litteras impetrarint, etiam si per eas ad inhibitionem, reservationem et decretum vel alias quomodolibet sit processum, quas quidem litteras et processus habitos per easdem et quecunque inde secuta ad eandem ecclesiam volumus non extendi, sed nullunt per hoc eis quo ad assecutionem beneficiorum aliorum preiudicium generari, et quibuscunque privilegiis, indulgentiis et iitteris apostolicis generalibus vel specialibus quorumcunque tenorum existant, per que presentibus non expressa vel totaliter non inserta effectus earum impediri valeat quomodolibet vel differi et de quibus quorumque totis tenoribus habenda esset in nostris litteris mentio specialis. Nos enim exnunc irritum decernimus et inane, si secus super hiis a quoquam quavis auctoritate scienter vel ignoranter contigerit attemptari. Nulli ergo omnino hominum etc. Si quis autem etc. Datum Rome apud Sanctum Petrum II. Idus Augusti pontificatus nostri anno secundo.
P. de Montella.

Or. Perg. Die Bleibulle an rothgelbseidnen Fäden.

Codex Diplomaticus Silesiae, hrsg vom Vereine für Geschichte und Alterthum Schlesiens, Bd 10, Urkunden des Kloster Kamenz. Hrsg von Dr Paul Pfotenhauer, Breslau 1881.